Η έκταση των δασών που προορίζονται για κοινωνικές υπηρεσίες δείχνει σε ποιο βαθμό και οι διαχειριστές των δασών εξετάζουν ενεργά αυτές τις υπηρεσίες ως μέρος από τα οφέλη των δασών. Οι κοινωνικές αυτές υπηρεσίες μπορεί να περιλαμβάνουν χώρους αναψυχής, τον τουρισμό, την εκπαίδευση και τη διατήρηση των τόπων με πολιτιστική ή πνευματική σημασία – κομμάτι της συμβολής των δασών που θα αναπτυχθεί σε επόμενη παράγραφο. Ο ορισμός αφήνει χώρο για ερμηνεία από μεμονωμένες χώρες που πρέπει να συμπεριλαμβάνονται κάτω από αυτό το θέμα (Στάμου, 2001).

Οι κοινωνικές λειτουργίες των δασών είναι συχνά πιο δύσκολο να μετρηθούν και μπορεί να ποικίλουν σημαντικά μεταξύ των χωρών, ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξής τους και τις παραδόσεις που έχει η κάθε μια. Για παράδειγμα, στις ανεπτυγμένες, μετα-βιομηχανικές κοινωνίες, τα οφέλη των δασών είναι η δημιουργία χώρων αναψυχής προς τέρψη ή η διατήρηση του αγροτικού τρόπου ζωής, όπως για παράδειγμα η βοσκή ζώων, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες, η έκταση των δασών που διατίθενται για τις δραστηριότητες συντήρησης ή ο αριθμός των ατόμων που απασχολούνται στον τομέα μπορεί να είναι μια καλύτερη ένδειξη του κοινωνικού οφέλους  που λαμβάνουν από τα δάση. Επιπλέον οι άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν ένα αίσθημα ιδιοκτησίας και να ταυτιστούν με δασικούς χώρους με τους οποίους είναι εξοικειωμένοι εφόσον τους επισκέπτονται συχνά (Goodland, et al 1991).

Σχετικά λίγες χώρες και εδάφη αναφέρεται ότι έχουν δασικές εκτάσεις που προορίζονται κυρίως για τις κοινωνικές υπηρεσίες, καθώς και εκείνες που έχουν αναφερθεί δεν είναι απαραίτητα αντιπροσωπευτικές ολόκληρης της περιοχής τους. Αυτό καθιστά δύσκολο να εξαχθούν οποιαδήποτε εκτεταμένα συμπεράσματα σχετικά με την κατάσταση και τις τάσεις που επικρατούν σε αυτόν τον τομέα. Βάσει ερευνών (FRA, 2005) η Ευρώπη φαίνεται να είναι η ήπειρος που δίνει την περισσότερη προσοχή στις κοινωνικές υπηρεσίες που  παρέχονται από τους δασικούς πόρους, μέσω της ενεργούς ονομασίας των περιοχών για το σκοπό αυτό.

Μια ακόμα σημαντική συνεισφορά του δάσους είναι ότι φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Η συνάντηση στο δάσος για περιπάτους από ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα είναι ένα συχνό φαινόμενο. Οι δραστηριότητες αυτές μπορούν να ασκούνται επίσης απo διαφορετικές ομάδες ανθρώπων από διαφορετικές ηλικίες, κοινωνικού-οικονομικού υπόβαθρου. Σε μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Σκωτία διαπίστωσαν ότι οι περίπατοι σε δάση με άλλους ανθρώπους θεωρήθηκε ως ένας τρόπος για την οικοδόμηση της προσωπικής ταυτότητας (Bell and Travlou 2007). Ακόμα έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην Αγγλία έδειξε ότι οι πιο σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις (Ambrose-Oji 2009) που έχουν τα δάση είναι:

• Η ευκαιρία που δίνουν για την οικοδόμηση των κοινωνικών σχέσεων καθώς αποτελούν χώρους στους οποίους μπορούν να συγκεντρωθούν άνθρωποι για περιπάτους
•  Η ευκαιρία για απόκτηση νέων δεξιοτήτων καθώς αποτελούν χώρους στους οποίους μπορούμε να αθληθούμε
• Οι θετικές επιπτώσεις στην υγεία από το περπάτημα μέσα από δάση, συμπεριλαμβανομένης της αξίας των ξύλων στην ανακούφιση βελτιώνοντας τα καθημερινά επίπεδα του στρες και την ψυχική ευεξία.